UFUKTAKİ BENLİK
Uçuk bir sergüzeşt
ılgın bir sesleniş içerilerden içerilerden biri seslenir isli kurumlu nasırlı hafif kırık çatlak uçuk bir ses Sana hediye ettiğim hıçkırığa iyi bak onu sev boğazın her tıkandığında ayaklarını biri gıdıkladığında şakağına dayanmış bir öpücükte hatırla hatırla hatırla ona iyi bak Bestelediğim rüzgar saçlarına ulaştığında onu eski bir dostu ağırlarmış gibi ağırla uzun uzun bakın birbirinize bırak onu sana şöyle bir sıkı sarılsın okşasın saçlarıı okşasın okşasın ve bitsin Uçuk bir sergüzeşt yüzümdeki an bir bardak dolusu suda kopan fırtınada yitti gitti biti Son intihar işçisinin de işine son verdi şeytan Şeytan beyazı akladı hakladı Çitişti benliğim kendimle her çözüşümde paradoks depresif ablak suratım gülümsüyor gülümsüyor tortularım en derin kuytularım gülümsüyor çocuklarım gülümsüyor deliliğim bakalım birgün bu deliliğim iyi olacak mı çitişen bedenim ruhuma acıyacak mı ufukta kanımdan bir çizgi çizgi çizgi sakin ürkek bir yazgı ufuktaki kızıllık an sergüzeşt ufuktaki benlik bin senelik |