ı.

Serilmiş badanadan evler,

Evler ardından bakardı.

Korktuğun O canım şehir,

Birer birer karardı.


ıı.



Ey İstanbul yasakların şehri !
Kül olmuşsun...

Roma dan kalma hüzün elçisi,

Ağır vergilerin şehri Kadim Dost.

Aklın havada,

Bana öyle bakma İstanbul’a bak.

Ben gülüyorum, İstanbul ağlıyor..



Can kopuyor, titriyor Sarmaşıklar, boğazını sıkıyor.

Eyüp Sultan da iftar sofrası İstanbul.

Çöplerin kokuyor ,Çöplerin ceplerime doluyor..

Bana öyle bakma İstanbul’a bak.

Ben gülüyorum, İstanbul ağlıyor.



Önce kalelerini yıktılar.

Sonra ahşap evlerini yaktılar.

Boğaza iki beton astılar.

Bana öyle bakma İstanbul’a bak.

Ben gülüyorum, İstanbul ağlıyor.



Kulaklarını çektiler İstanbul’un.

Yobazlar bu aralar çok kurnazlar.

Halici temizlediler ,

Hal/i/ç ler acısıydı .

Bana öyle bakma İstanbul’a bak.

Ben gülüyorum, İstanbul ağlıyor.



ııı.
Ey İstanbul;

Sen Gazi Mahallesinde yanan lastikleri de gördün.

Mavi Gözlünün ’Geldikleri gibi giderler’ini de....

E gittiler haliyle.

Bize sonra yeniden geldiler.

’Sarı saçlım’ Sen iyi ki göremedin.



Sen Laleli’de etini satan kadınları da aldın koynuna.

Ayasofya da Namazı da sen kıldırdın.
Ey günahların şehri İstanbul;

İstanbul sana dayanamıyorum.

Hadi benim de başımı belaya sok .


Mesela barikatlar kuruldu darbelerde ,

İçeride kum torbasına sarılı bedenler de gördün.

İşkence de...

Ölüm senin kadının olmuş,

bunu söylemiyorum bile.



IV.
Ey İstanbul ,

En güzel aşklar senin yüreğinde oldu.

En büyük ihanetler bacak aranda hala.

En büyük çılgınlıklara da yüreklendiren sen Değil misin ?

Hadi bir çılgınlık yapalım...

Hadi Çıldırt beni İstanbul !!!

İstanbul başımı belaya sok benim.

Benim para kasam,

Mücevherim,

Kilitli çekmecem,

En güzel aşklar senin yüreğinde oldu .

Aşklar,

Aşk ...

Aşkı bile aldatmadın mı sen ?

Papucunu ters giydirdin şeytana.

Şeytanın mabedi de oldun.

Şeytan seni ne çok severdi öyle.....

Onun çocuklarını da doğurdun. ........

Sen Ey İstanbul;
Başımın belası neden gülüyorsun...

V.
Benim II. Mehmet’ im,Gençliğim, Hisarım,
Çağ kapatanım, Aslanım .
mayıs ayım ,
havan topum,
VE
Hürrem Sultan’ım.
Benim ,
Ulbatlı Hasan ’ım,
Kara düşlerim,
Benim Ezan sesim...
Ezanlar ki boğaza nazır heybetli şeref/e/lerde söylenir
Ey bre ’Koca Sinan’ Ellerin dert görmesin.

VI.

İstanbul sana anlatayım
Anlatmadıklarımı .
beni
Dinlemiyorsun ki !!!
Dinlemiyorsun.......
Çay ile simidim,
Balık Ekmeğim,
Çingene yüreklim,
Sergüzeştim,
Buğum,
Peri tozum,
Ülkem
Çoğunluğum..

Dinlemiyorsun ki
BENİ Dinlemiyorsun...
İstanbul;
Neden gülüyorsun ?

UMUT KURU

......RİCAMI KIRMAYIP İSTANBUL İSİMLİ ŞİİRİMİ SESLENDİREN ’BENSENO’ Ya teşekkürü bir borç bilirim