CELLADIMKilitlemiştim kalbimin kapılarını aşka Bir daha sevmeyecektim asla! Gönlümün anahtarları sendeymiş oysa Kader dedikleri buymuş aslında Ilık bir meltem misali estin, Yüreğimin en derin kuytularına Ömrüme yeniden baharı getirdin Mehtapla doğdun gece yakamozlarına Her saniye haykırdı yüreğim Lakin seviyorum seni diyemedi dilim Gözlerinin girdabında kaybolur gözlerim Tebessümüne bu kadar hasretken bedenim Çağladıkça büyüyen gözyaşlarım Sel oldu aktı sözlerinin keskinliğiyle... Bu kadar zalim olmasaydın akşam gözlüm Od oldum şimdi yanıyorum bütün benliğimle Gelmeyişinle binlerce kez ölmüşken Vazgeçmek kolay mı böyle severken Her şey böylesine imkansızken Al çek ipimi celladım ol giderken... |