MURAT !
bir avuç kum
ya da dibi tutmuş deniz dünya değil adı kimsesiz herkes kendine çoğul ve ne çok renksiz sür benden sana ki küssün gözlerin yalnızlığa yaşam değil bu nasılsa yenik bir kavga yeter! ellerime kokmasın kuruyan dallar doğmadan ölmesin göz bebeğim baharlar gülümse! ki kapanmasın umuda çıkan bütün yollar |