GÜNGün başladı ve ışıklarından önce sesleri düştü yüreğime... Çığlıklarıyla haberci kuşlar yön verdiler aklımın seferlerine. Alev alev arzularım uykudaydı henüz. Onlardan önce yola çıkan duygularımın eşliğinde ben Bir saydam ruh gibi koyuldum bilinmezlere... Sessiz miydim bilmiyorum İçimde kasırgalar koparken, Yüzüm bir melek yüzü gibi fütursuz Ve kabullenmişti... Renkleri bazen gözüm kapalıyken de görürüm Uçup gider bilmediğim diyarlarda bilmediğim canlılar Karıştı hayallerimle gerçeklerim bugün Gerçek sandığımız rüya, Rüya sandığımız bir dünya idi aslında Ve biz bunu bilmiyorduk. Gün başladı ve aynı hızla yön verdi bana kader Bugün benim dışımda akıp gitti her şey... |