ACIKuşlar uzaklara uçar. nereden bilir, Bir acı var? ötmez, susar... Çöker bedenim, köhne duvar dibine. içimdeki ben, bağırır , avazı çıktığı kadar... Kısılsa da sesim, çökse de bedenim , "susmak lazım, yerin göğün bir bildiği var" Omzuma dokunan her el, sabır der durur, sabretmesem benim bu avluda, ne işim var... Bıraksalar kalsam öyle, çöktüğüm duvar dibinde, sızsam ince çatlağından, zaman gelir oda kusar... Cami avlusu ıhlamur kokar. içimde volkan, içimde ateş var... biliyorum, "susmak lazım yerin göğün bir bildiği var" |