Bir Mezar Sanki Odam
I
Uzuyorken gölgeler,kızıllaşan sularda, Dokunuyor tenime,soğuk bir el gibi akşam. Çıplaklığın bir hayal,bir rüya uykularda, Issız sensiz geceler,bir mezar sanki odam. Saçını okşadığım o eşsiz gecelerden Birinden hafızamda kalan hala o sessin. Başlayalım! Yeniden kaldığımız o yerden Unutmadım,yüzümde soluyan o nefessin. II Dün gece, En güzel şekli verip,seni yonttum mermerden. Tattım hazzını bir daha sana dokunuşun. Sen aldırma!Deseler de bu haline müstehcen, Hülyamdaki "seni" bozma! Öyle kalsın duruşun. En büyük eser diye özenerek yaptığım, Bu mermeri seyrettim,durup almadan nefes, Putperestsin desinler,çok aşikar taptığım, Ne olur?Bir faniyi ben saymışsam mukaddes. III Yorgun alnına çizmişse de çileyi seneler, Aldırma! Yazmışsa da yüzüne yılları zaman, Sen hala en güzelsin,ne derlerse desinler, Örtmesin üstünü geceler öyle kal üryan. ngulumser@ |