DOST BİLDİĞİM KUCAKLAR
Hasretin çizgisini çektin alnıma kadın.
Saçımın her telinde seni yaşattı aklar. Her bakışta aynaya,saçlarımda yaşadın, Sanma seni unuttu ve sustu bu dudaklar. Bir yangın yeri sanki,görme köhne bedenim. Gözyaşlarım yok oldu,olsa da yok silenim. Senin için bir garip uzaklardan gelenim, Bir garip ki mekanı artık ıslak sokaklar. Geçen mutlu yıllara dalıpta yaşıyorum, Geçmişin hayaliyle sarhoş dolaşıyorum, Belli ki sona doğru hızla yaklaşıyorum, Artık yakın olacak bundan böyle uzaklar. Umutlarım yok artık,sanmam olsun yarın da, Ne fallarda bir haber,ne bir kuş kanadın da, Katre vefa kalmamış,gökkubbenin altında, Kollarını açmıyor dost bildiğim kucaklar. Yılların anısını belki silmek istersin, Gözlerin dalıp gider,belki "zavallı" dersin, Bir kış günü yüreğin ne titresin ürpersin, Çünkü o gün ölümü kapında bulacaklar. [email protected] |