AĞLARMIŞAkşam olunca güneşin battığı Dağlarda masum bir ceylan ağlarmış Yar dilinde virtmiş adım attığı Her yerde eşsiz er aslan ağlarmış Güzellik tüllenirken hep zamana Karanlıkları yırtan her bir ana Eşsiz lezzet verirmiş kana kana Ayrılık gelince ilan ağlarmış Gönüller güller ile gizlenirken Başka beklermiş ömür gözlenirken Acıya çalarmış söz nazlanırken Aşığı kedere salan ağlarmış Denizlerde inci gibi beklermiş Nisan ayı dertlenir dert eklermiş Ayrılık derdi ile kalp teklermiş Tenhalarda ıssız kalan ağlarmış Kılıçoğlu’m gel artık biraz uslan Güzellerin nazlı aşkıyla yaslan Kalbine idman yaptır aşkla kaslan Bollukta olanlar yalan ağlarmış |
arkadaşımın bu sözlerine binaen bir değerlendirmem olmayacak elbette.
sembol şiirleri de istiare ile bezenmiş şiirleri de seviyorum.
ama içinde öykü tadı alınca şiirin daha da keyfle okuyorum.
"mış" ağlarmış, her ne kadar geçmiş zaman kipi gibi görünse de geniş zamana yayılan bir anlatımdı bana göre.
ozanca, şairce bir anlatımdı kutluyorum Mustafa bey.
ve bizdendi.
tebriklerimle..