Oysa!
“Hissettirmeden gitmek vardı,
Bazı yerlere yürek dokundurmadan…”

Olmadı sevgilim;
Nakışla işlerken ellerimiz hayatı
Bardağın dolu tarafından bakarken
Bize yeterdi ufak telaşların günü
Küçük mutluluklar sığardı cebimize


Hercai menekşenin suyunu verdin mi?
Aşkım…


“Yüreğinde ince kuşların telaşı
Ve soğuk teninde topraksızsın”


Şimdi!
Bizi bağlayan yanlarımız olacak
Sen “deli kızın türküsünü” söyleyeceksin
Bense “yinemi çiçek” diyeceğim
En yorgun halimle sana
Börek açarken…


Dur;
Sesler karışacak zamana
Bir İstanbul ikindisinde
Bizi bağlayan yanlarımız
Kavuşacak nihayet
Soğuk ve derinden


Kıskanmam
Umut tacirliği değil bu
Yaşadık ve bitti demeye
Dilim varmıyor…

Önemli olan
Yaşama renk katmak
En verimli çağda da olsa
Bırakılanla avunmak


Ben fazla bir şey bırakamadım
Sevgilim…


“Seni izleyen gözlerim
Ve söylenecek sözlerim”


Bekle!
Buz kesen yüreğine bir el dokunuşu
Geliyorum…


Işıklarla yaşa…
Yüreğinde mum ışıltısıyla…