Gözlerim büründüğün beyazlığa ram oldu,
Soğuğun da yakıyor Ankara sokakları.
Titredikçe ruhuma bir sıcaklık gömüldü,
Hasret ile yıkıyor Ankara sokakları.

Zemheride kar gördüm, ağustosta ayazı,
Açılan gırtlakları, doymak bilmez boğazı,
En derinden seslenen, hep kısılan avazı,
Gece gibi tıkıyor Ankara sokakları.

Müslüman ülkelerde kan pazarı kurulmuş,
Çocuk, yaşlı, kadınlar, hep hunharca vurulmuş,
Küresel efendiler kasılmaktan yorulmuş,
Zaferden taç takıyor, Ankara sokakları.

Üfürdüğüm ocağın suyla işi olmuyor,
Sarıldığım bedenler inan iflah olmuyor,
Altı ay dirense de senesine varmıyor,
Bülbül gibi şakıyor Ankara sokakları.

Bakmayın bana öyle gerekirse anında
İzim üste dönerim, dostlarımın yanında,
Yiğitliğim bu kadar, bu kadardır şanımda,
Karanlıkta çakıyor, Ankara sokakları.

Bu sokaklar ruhuma derin sancı veriyor,
Yalan dolan üs üste göründükçe geriyor,
Kara kutu içinde öz benliğim eriyor,
Her melanet akıyor Ankara sokakları,