ertesi gün -3-
ertesi gün; yine çaldı telefon
benden küçüktü ama sesi daha hükümran emrediyordu, ısrarla "sen sevmekten korkuyorsun" … "sen benden korkuyorsun" …. "mutluluktan korkuyorsun" … "sen kendini ne sanıyorsun" "hayır" dedim.. “beni yanlış anladın” .. "neden sen de bir şeyler söylemiyorsun" .. "çevrendekiler" dedim.. .. "eşin" diye kekeledim … neden sonra "benimkiler haydi neyse de.. evlatların" … "onların yüzüne nasıl bakarım" "bırak bu kuruntuları" dedi "sen korkaksın!" .. "aptalsın!!!" … "ben bunları düşünmüyor muyum" … "seni çok seviyorum" diyemedim ama çok mutluydummmmm teşekkür borçluyum O’na onu seviyordum.. şimdi.. Çok, çok çoook çoook çok seviyorummmm bu nasıl bir şey! |