ŞÜKÜR GEBERDİ
Yaş on sekiz, gonca güller açmıştı
Çocuk aklı…Bir hıyarı seçmişti. Cicim ayı çok da çabuk geçmişti. Oysa onu ne kadar çok severdi. Bir kaç ayda gitti sevgi , alaka. Canavara döndü bizim yalaka. Karısına sopa, dayak, falaka, İtoğlu it bir de fena söverdi. Kadın evde güller misali solsun Ah edip de saçın-başını yolsun. Kocasının derdi: Midesi dolsun. Herif sanki sığır misali yerdi. Boşa gider idi kadının emek. ‘’Romantizim’’…Acep o da ne demek? Hele bir de geç kalmış ise yemek. Eşek sudan gelene dek döverdi. Herif eşe dosta caka satardı. ‘’Beş kez yaptım’’ diye hava atardı. Gel gör ki kıçını dönüp yatardı. Kadın gayrı yatağı ayrı serdi. Herif sonra gelmez oldu evine Bakmaz oldu kocalık ödevine Kadın buna hem kıza, hem sevine El açıp da ‘’tez günde ölsün’’ derdi. Bir gün birkaç adam kapı çaldılar. ‘’Kocan !’’ deyip biraz nefes aldılar. ‘’Gebersin !’’ deyince kadın , güldüler. Dediler ki : ‘’Merak etme geberdi.’’ |
ağalr mısın