bir anda; soğuk bir ürperti gibi, esti içim de
nedenler çöküştü, yalnızlığa gömülüşüm de
üstü de örtülü, bir biçim de
beklemeksizin ilk anda tek vuruşla, çıkmış fermanı
geçmişin feyizsizliği ile aktı zamana, hale bile bakılmaksızın
kem düşüncelerle
anın da, söndürüldü derman

öz yarısını bulamaz ki, bu durumda yürek
çok diyar dolaşır daha, başka eller de ki yasaklar da
bir senaryoluk yaşamın da parlarken, aslıyla kaybolur
günü gelirse; belki o an ancak, tozlu raflar da
ektiğinin bir hayrı varsa ki, ancak anılır
Hakk’ın; senin yönünü atine doğru, uygun adımla gösterirse
bu son çekilişidir, korların dünyasından
has gül isen, sen
hakkına elbette, düşecektir bülbül

sonra ki gelişte, içen akışta bahar
acar bir doğuştan dolayı, vefayla akar teşekkür
iman ikliminin, sevecen pençeleriyle
sevgiler gelirse, bir de esenlikler varsa ne dersin?
hadi be!
gökyüzünün fırtınalarını, bırakma dolduruşuna
İsyanları, kilometrelik taşlarca ağırdır
zincir sarılı başı
sürgüne kayıp akan, bir dağ parçası
inince, düz ovaya
idam sehpası etmişler; belleri bükülerek, geçmişimizi
tüm değerler çekili verilmiş, tek tek sicimlere
sağdan ve soldan

temizleri bulaştırdıkları, kirler de kanlandırdılar
gök mavisi Deniz, seni sardığım andı bağrıma
genlerin belirli özünde kala kalırsan, sökülemezsin kınından
bak; Muhsin de uçuşta, bitip yitti
o da; öyle güzel, bir şeydi ki
o bile, götürüldü
ne başbağları, ne madımağı hak etmemiştik doğrusu
kor bir ateştir, içimizde ki sorgusu

çok sevdik mi kan altında, tutsak kalmayı biz
ezberlettirildik mi; bağrımızdan bıçaklayanı, seveceksin diye
ne dersin?
olukça akan bu kan, peki niye
şatafatlı duygular da; yaşamımıza karışan, o kem gözler
neden ki, kızılımsı da?
sonuçta; her yerde, olup olacaklar bu muydu?

diyemiyorsan ki, evet!
peki o zaman; Türk ve Kürtlere yutturulan o zıkkımların, işleri nedir yurdum da?






(09.04.2012)AZAP…