gen’i salmış azıya dokunmayın tazıya
madem gönlün sevmezdi niye çektin razıya
aklı şaha kakmış ya ne yol bilir ne usul
ruhu öyle batmış ki aklar mı onu gusül
...serseri mayın gibi şek’e düşmüş baltalar
... başta us yoksa nasıl hak yolu anlatalar



sevin bir avuç gurur yiyip içip de kudur
madem söz dinlemezsin hakkın bir zıkkım sudur
solu bir meşk tatmış ya ömür boyu dikilir
kalbi öyle sarhoş ki çürüyerek dökülür
...kalleşçe bir maziden hiç pak ati mi olur
...mazlum ahtı kalmaz ki er geç gelip de bulur



sus da dem tutsun bari işin hasut kalmasın
herkesi düşman yapıp baş boynuzu salmasın
sel sefil bir hayatın bilki dibi hüsrandır
dünya malı uğruna serkeşlik haramdır
…bu bencil bakan kinle göz mü görür gerçeği
…kaptırdığı nefsiyle zor bulur geleceği



deli mi eh bul gayri beyne batan deveyi
kendi başına söz de mal’a olmuş güveyi
sağ sol bilmezken aptal zevke gömülüp kaldı
dedesi çözemezken haspadan takdik aldı
....haydi yan da dur gayri şahken döndün fakire
....arka sokaklar beyin karışmayın hakire





(10.04.2012) AZAP…








DOST GÖNÜLLERDEN:
Dönüp bakınca sanki hiç yaşanmamış gibi geride kalan zaman,
Eskiden böyle miydi, ne anladın başına yağan karlardan!
Sevgi ve saygının bahçesinde yetişir sosyal düzenin gülleri,
Bencilliğe özenirse nefesin, zor bulursun huzurun renklerini.
Kime kalmış bu dünya, niçin boynu bükük bütün selvilerin,
Feryat ile başladı bu yolculuk, ilk aşinası ağlamaktı gözlerinin.
Unuttun mu, uçsuz bucaksız çöllerde noktadan ibaret kum tanesi,
Sonradan saçlarını yolsan da ne çare, kendine şiar eyle düşünmeyi.
11.04.2012-Ahmet BOZTAŞ