Susmak, insanı elevermeyen sadık bir dosttur. KONFİÇYUS
Paylaş
KİTAP
MÜZİK
ATÖLYESuspus
gorkem19
4,0 / 1 kişi ·0 beğenme · 1 yorum · 899 okunma
Suspus
susuyordun,
saat on ikiyi on geçiyordu, rüzgar vurmuş saçların uçuşuyordu, dalgalandıkça boğuluyordum. susuyordun, ve bu susmaları öyle iyi biliyorduk ki, korkup sesizliği bozmaya cesaret edemiyorduk, azar azar yitip gidiyorduk. susuyordun, susuyorduk, deniz vuruyordu yüzüne, martılar düşüyordu birer birer, ve bir anda kalktın, saat on ikiyi on beş geçiyordu, hiçbir şey demeden ardında bırakıp gidiyordun. ve sonrasında, geceler bouy susmalar benimdi, susarak bölündüm, yenildim, yenilendim. susmak bize paydı, kabullendik, sessizliğin huzurunda. şimdi dünyanın bütün dillerinde seni susuyorum, bütün lisanlar sus pus olmuş seni konuşuyor, elimde kalanlarla yepyeni bir evren kurdum, bilmiyorsun, gittiğin günden bugüne susuyorsun.. |
Şiiri Değerlendirin
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
Suspus şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
Yorumlar
Cevap Yaz
MENÜLER
YENİ ŞİİRLER
EDEBİYAT DEFTERİ
Sitemizde daha iyi hizmet verebilmek için sitemizde çerez kullanılmaktadır.