YALNIZLIK VE MARTI
Yalnızlığa döndüm yine yüzümü
Martıları selamladım usulca Çözemedim bir türlü içimdeki düğümü Sessizliği dinledim saatler boyunca Dalgaların sesi miydi beni kendime getiren Yoksa gemilerin çalan düdüğü mü Çeşit çeşit sorular mıydı aklımı kemiren Yoksa içimde büyüyen sensizlik hüznü mü Yine sardı içimi o garip duygu Sanki gelecekmişsin gibi her an Gözlerimi kapattım karanliğa doğru Keşke açtığımda karşımda duruyor olsan Ne yazıkki gecenin karanlığı Bastırdı yine sokaklarda İnleyen bir ses duyuldu Derinlerden uzaklara Titredi yine bedenim Gecenin sert ayazında Solgun yüzümden akan Bir damla gözyaşıyla Kah ağladım kah güldüm Oturduğum bu bankta Nice yalnızlıklar geçirdim Bir deniz birde martılarla |