ŞEHİR..
İSTANBUL ’ A..
Ortasında bir nehir İki yakadır şehir Vapur bekler yolcular Trende bitmez tehir.. Hergün koşuşturmaca Binbir şekilli baca Kadın ekmek derdinde Para peşinde koca… Kuyrukta sıra bekler Kadınlar ve erkekler Anne uykuya hasret Annesine bebekler… Yollarda her bir köşe Arabalar peşpeşe Kimi evine gider Kimi yenice işe… Sokakta iki cüce Ulu orta gülmece Ayak ayağa çarpar Kaldırımlarda gece… Musluklardan “fıs” gelir Tencereden “tın” Sanırlar ki bu şehrin Taşı toprağı altın… İSMAİL ALDEMİR / 11 ŞUBAT 1998 |
çok hoştu
sevgi ve hürmetle