ŞİLE GÜZELLEMESİ
Güneş altın bir sini,bulutlar şile bezi,
Kıvrak bir horon oynar kıpır kıpır denizi. Gök mavi,deniz mavi,Şile bir başka yeşil, Bir gamzeli yanaktır güneş vururken çil çil. Gizemli bir beldedir,güzel ne ki şah güzel; Dalgalı saçlarını tarıyor bir gizli el… Oyalar kadar ince işlenmiş kıyıları… Sevdalı dalgalarca dişlenmiş kıyıları… Sanki dudak kanıdır sızan Şile bezine, Nakış nakış ışılar,ayna tutar özüne. İlkbahar da çilektir,yaz ortasında kiraz, Herkese dosttur Şile,ne kin besler ne garaz. Rakseder martıları bir kıymık ışık için, Şile kavşaktaki gül,doğaya âşık için… İstanbul’un kulağı olmuş Karadeniz’de, Suları ayna gibi,kaybı ara denizde. Kandıra,Karaburun,ana gibi kucaklar, Şile’nin ipek kumu sevdalardan sır saklar. Gün batar kıyılarda meltem sesli periler, Yıldız falına bakıp aşk şarkıları söyler. Birbirine karışır bütün ayak izleri… Deniz ve rüzgâr kadar serin tutar bezleri. Geçmişin gür sesini geleceklere taşır, Gönlüne aşk yaraşır,başına taç yaraşır; Şafağı nergis rengi,fesleğendir nefesi, Dilimde tek ezgidir Şile güzellemesi. Aysen AKDEMİR |
Konuklara gülümser, hoş Şile'nin yüzleri_________hisbey