KORKUTAN GECELERSen ! / kömür gözlü GÜZEL, Karanlık dünyama ışık oldun, Kandillerin oynak kızıllığında, Gece sefası gibi,tüterken, Akşamın, meltem rüzgarında. Sen ! / kömür gözlü GÜZEL, O karanlık, güz gecesinde, Hatırla her yer zifiri karanlıktı, Ürkütmüştü seni, o karanlık, Sokuldun böğrüme,yüreğime, Dedin, nerde kaldı bu aydınlık. Sen !/ kömür gözlü GÜZEL, O gece, sen korkular soludun, Bir güneş gibi,gönlüme doğdun, Biliyor musun ? Gönlümde yaktığın o ateşinle, Sana yandım, biliyor musun ? Sen !/ kömür gözlü GÜZEL, Hatırlar’ mısın, o geceyi, Yanmazdı, sokaklarda kısır lambalar, O sokaklar gibi, körelmişti içimiz, Yaşlı bir kadın, ediyordu yası, Bizden başka kimse derdin ne dememiş, Sorduk, ikimiz. Sen ! / kömür gözlü GÜZEL, Geceler uzadıkça, uzamıştı o gece, Kaybolmamış, yıldızlar vardı hala, Dedin, bir düğün var yarına, O düğün, benim olmamalı, Ama olacaksa, seninle olmalı. Sen ! / kömür gözlü GÜZEL, Kaldırdın baktın, gök yüzüne, Sana bakıyordu, o çoban yıldızı, Sokuldum, baktım kömür gözlerine, Ettin beni, o gece aşk hırsızı. a.yüksel şanlıer . ?. |