hep acıyan yanlarıma denk geldi şiirim şöyle oturup da ağız tadıyla iki mısra dizemedim ya gözyaşı bulaştı kenarına ya hüzün koktu ya yanıktı körkütük...
halbuki yazacak ne çok şey vardı aydınlık ve güleç doğan günden başlayıp gecenin yıldızlarına methiyeler düzebilirdim uzun uzun vuslatta iki aşık yakalanabilirdi kafiyelerime ansızın ama hep ayrılık oldu satırın sonu yüzüme koyduğum tebessüm yetmedi şiirlerimi güldürmeye...
belki bir ümit bundan böyle kalemi aldığımda elime ana yüreği, evlat kokusu, dostmuhabbeti ya da sadık bir sevgili dillenir de şöyle oturup ağız tadıyla keyfini çıkartırım mısralarımın...
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
belki... şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
belki... şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.