Şair,yalan,iftira,din,dil,ırk,mezhep,inanç,siyaset,kin,karıştırmamalı şiirlerine ve kalemine,zira onlar asla bir kesimin yada bir kavmin değerleri değil,tüm insanlığın ortak değer ve kıymetidir.Görüyorum ki kendisini unutmuş,insanlığı bir köşeye koymuş,bir idolojinin kalemi gibi çala kalem yazıp insanlığın içine nifak tohumlarını saçmak için yazı yazanlara cevaben bu şiiri kaleme aldım..
Bizler hiç bir kimsenin ve kesimin uşağı ve kuşağı olmamalıyız doğru olanı,toplumu kaynaştıran,sevgiyi,hoş görüyü,sevmeyi ve sevilmeyi yeğleyen şiirler yazmalıyız ki,toplum gerilmesin..
Şayet bunların aksi yapıldığı zaman o yazıları yazanlarında karşılarına mutlak birileri çıkıp böyle cevablar verecektir.O zamanda kimse alınmasın..
YA DERİMKİM TATLI DİL DURURKEN ACIYI KATMA...YADA DİLİNİ TUTAMAYAN BAŞLAR UTANSIN
İşte bende bir şiire,gösterdiğim tepkiden dolayı 4 şiir yazmak zorunda kaldım...
Sözümü şu iirle daha net ifade ettiğimi sanıyorum takdirlerinize..


BAŞLAR UTANSIN

Biz ne çektiysek hep şu dilden çektik
Dili tutamayan başlar UTANSIN
Onunla dostlara çektiler tetik
Dili tutamayan başlar UTANSIN

Kulağına küpe eyle sözümü
İnkar etme asla benim özümü
Bağcıyı dövmeden ye şu üzümü
Dili tutamayan başlar UTANSIN

Tilkiyi çoban yap, dağdaki kuşa
Alimi sultan yap, bağda-ki camuş-a
Ağustosta karlar yağdırır Muş-a
Dili tutamayan başlar UTANSIN

Söz gümüş sukut altın, budur tek çare
Hiç bir olurmu-ki ırmakla dere?
Dilini uzatma hemen her yere
Dili tutamayan başlar UTANSIN

Ne geldiyse dilden geldi başlara
Baban bile bakmaz akan yaşlara
Hiç güvenme dosta ve gardaşlara
Dili tutamayan başlar UTANSIN

Cahil ile sohbet gider mi hoşa?
Ne söylersen söyle sürer yokuşa
Sardırır durmadan hep böyle boşa
Dili tutamayan başlar UTANSIN

Durak YİĞİT der ki dinsin bu acı
Yaralı gönülde, bitmiyor sancı
Çare bulamadım, yok bir ilacı
Dili tutmayan, başlar UTANSIN

Durak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ

Unuttuk sohbeti arkadaşları
Tatlı dil dururken acıyı karma
Hep başlara çaldık kara taşları
Tatlı dil dururken acıyı karma

İstiyorsan eğer sırtın kaşıyım
Senin kadar bende insan aşıyım
Dost ele verilen baldan kaşığım
Tatlı dil dururken acıyı karma

Düşünüp taşınıp geçtim serimden
Hiç su içmedin mi dostun elinden ?
Kin kusup durursun azgın selinden
Tatlı dil dururken acıyı karma

Erdim derken yalan yere ermiş’sin
Boş yere kendini böyle germiş’sin
Herdem postunu boş yere sermiş’sin
Tatlı dil dururken acıyı karma

Azgın dalga vurur durur sahile
Laf anlatmak zordur kara cahile.
Ne söylesem anlamazsın nafile
Tatlı dil dururken acıyı karma

İkrar versem fayda etmez diline
İnsanın kıymeti herdem biline
Zil takmışsın dolanırsın eline
Tatlı dil dururken acıyı karma

Çalıp durma bozuk sazın telinden
Aslımı sorarsan ÇORUM ilinden
Çok çekti insanlık cahil elinden
Tatlı dil dururken acıyı karma

DURAK’ım der azarlandım horlandım
İnsanlık uğrunda yandım korlandım
Zaman mı değişti ben’mi zorlandım ?
Tatlı dil dururken acıyı karma

Duırak YİĞİT
Gönüllerin Şairi
KOCAELİ

Sular aka aka bulur deryayı
Boşa dolanmışsın yalan dünyayı
Birgün göreceksin anya konyayı
Tatlı dil dururken acıyı karma

İstersen sev beni ister kabre at
Sevmiyorsan eğer gitde ayrı yat
Birgün gelir fayda etmez saltanat
Tatlı dil dururken acıyı karma

MEĞER NE ÇOK OLMUŞ BİZ İNSANLIKTAN BU KADAR IRAYALI..YAZIK YAZIK ÇOK YAZIK..İNSANLIK BU KADAR YERLERE Mİ DÜŞECEKTİ..?