Ruhumun Işığı
Yokluğunda yine sönmeye başladı ışığım.
Ruhum sensiz karanlığa büründü. Yüreğim aradı durdu,aşık yarısını. Ağladı,inledi feryat etti sızısını. Sensin aydınlığım,sensin ışığım. Yüreğimle,yüreğine aşığım. Vuslata kadar hep böylemi sürecek, Aşık yürekler hep hasretmi çekecek. Gelde yak artık ruhumun ışığını. Görsün yüreğim,yürek aşığını. |