)(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-403-)(-)(-)(
Yok Benim
Hep değerler akçe ile eş olmuş Böyle bir dünyada yerim yok benim Vurgun talan bir esaslı iş olmuş Haksız kazanılmış birim yok benim Zaman olur bu hallere şaşarım Erdem ile engelleri aşarım Temiz doğdum hep onurlu yaşarım Arınmayan pasım kirim yok benim Herşeyin fazlası neyime yarar Çalıştım kazandım karınca karar Kimi kar ettimse kimi de zarar Hep düşeş gelecek zarım yok benim Sevgiyle savrulur aşka koşarım Ateşte kavrulur korda pişerim Doğrunun peşine her dem düşerim Yerlere eğecek serim yok benim Bak kim var ardında şöyle bir dön de Seni yaşıyorum gecede günde Sevda yollarında giderken önde Kimseyi baş bilmem pirim yok benim *********************** Murat Muratoğlu *********************** 1957 yılında Murgul’da doğdu. Aşıklık geleneği ve şiirin belirgin olduğu bir ailede büyüdü. İlk ve ortaöğrenimi Artvin’de, yükseköğrenimini İstanbul’da tamamladı. Yörenin önemli şairlerinden Hodlu Noksani’nin (1922-1964) oğlu olmasına karşın küçük yaşlarda babasının ölmesi yüzünden halk şiirine ilişkin geleneği öğrenmesinde yörenin öteki aşıklarının etkisi oldu. Yüzlerce sayfayı bulan babasının notlarını ve defterlerini ilk gençliğinde incelemeye başladı. Bu dönemden sonra şiirle daha yakından ilgilenen Muratoğlu, aynı zamanda bağlama çalmayı öğrendi. Şiirlerinde daha çok sevgi ağırlıklı konuları işleyen Murat Muratoğlu, bazen mahlas olarak da adını kullanmaktadır. Murat Muratoğlu’nun şiirlerinin bir bölümü »Yüreğimin Sesi«, (2003) adıyla yayımlandı. ************************************************************************* )(-)(-)(-BUĞULU CAMLARA YAZDIM ADINI-)(-)(-)(-403-)(-)(-)( Boşuna yaşarım gün akşam olur Şu zaman dehrinde kârım yok benim Hâkka sevdalanmak gerek bilirim Bu dalda ateşim korum yok benim Bakışıyla bu gönlüm de yer eden Gül cemali gözlerimi kör eden Geçen zâhir, şu ömrümü var eden Ne yazık,böyle bir,yârim yok benim Bazan gül olurum bazan ayrığım Yörüktür kökenim Türk’ür uyruğum Dinlemem kimseyi başa buyruğum Dur oğul diyecek mirim yok benim Çalıp çırmak ile servet yapanlar Paranın gücüyle köşe kapanlar Dünyalığa fırsatları tepenler Diyorlar bir helal terim yok benim Hâk yolunda huzur ile dolarım Kul elinde hiç açmadan solarım Alim kapısında kulluk dilerim Bilgisiz cahile sorum yok benim Gördüğüm her şeyden hisse kaparım Yanlış yoldakinden hemen koparım Gücüm yeter ise kendim yaparım Emrimde askerim erim yok benim Lüzumsuz gerçek bu daha ne derim Sözümdür elbette namusum, arım Aldığım lokmayı helal isterim Haram sofrasında yerim yok benim Sadık Dağdeviren Aşık Lüzumsuz |
Harika şiirinize, edebiyata katkınıza ve yüreğinize sağlık.
Saygılarımla...