AŞK
ne büyük konuştum yokluğunda adına
azap doluyor içime kandırdığın günden bu yana göz yaşlarımın faydası yok umut tohumlarına niye tekrar tekrar dönüyorum bu çemberin etrafında niye aşk dediler sevilenin yokluğuna sebebsiz değil gelinşinle herşeyimin birer birer yok oluşu onsuz çıkamazmıyım bu yokuşu kaynadıkça kaynaştırıyor ona bu aşk kuyusu bilinçsiz uykularımı bıraktım geride hasretimi büyütüyorum bilinçli uykularımda baktıkça var olmayan güzelliğine uzaklaşıyorum gerçeklerden, el çekiyor herşeyim benden bilmiyorum ama büyük bir hasretle bekliyorum geleceğin günü o gün kurtulacağım bu bedenden |
psiko isminizde çok güzel
saygılarımla...