Birdaha yıkılıyorum...Görünmez bir kalemle yazıyorum... Acılarımı, hüzünlerimi, yürek sancılarımı.. Görmesin kimse, bilmesin, ögrenmesin.. Vurmasınlar kanayan yaralarıma tekrar tekrar.. İçimi acıtırken okuduğum her satır, Hayretler içerisinde anımsıyorum Alın yazımı satır satır yaşayışımı... Belki diyorum... Belki yazarsam azalır acısı... Belki ciğerlerime yük olmayan tek bir nefes alabilirim... Bunca karanlık düşüncce içerisinde, Zifiri geceme bir ışık doğuyor, Gözlerin hatrıma düştüğünde... Bir anda kamaşıyor gözlerim.. Kamaşıyor yüreğim... Seninle yürek sancılarımın geçeceğini düşlerken, Hızla çarpan bir kapı gibi, Yokluğun çarpıyor yüzüme..! Ve birdaha, birdaha yıkılıyorum.... |
tebrık edıyorum