MEĞER'SE
Masum bir yorgunluk var gözlerinde
Yorgunluktan mı yüzünde beliren çizgiler Kaybetmişliğe inat mı dudakların dökülen tüm sözler Oysa yaşadığımız bizim olmayan bir hayatken Neden hergün ölüp ölüp dirilmeler.. Karanlığın ortasında yanan mumlar neden Neden her çıkmazlığın ortasında sen İçimde anlamsız ürpertiler varken Yetmez mi korkular, bu gidişler neden .. Tüm insanlar çok soğuklar neden Öldümü tüm ruhlar, arta kalan sanki bedenler Bize benzercesine ortada kalmış tüm sevenler Bastıkça her adım boşluk sanki, baştan yazılmış bu kara kader.. Şimdi; Eskiden kalma ucu yanmış bir mektup elimde Kaybolmuşluğun arasında tek kalan senden geriye Son defa ağladığımı söylemişim sana hasret dolu halimle Aslında belli edemezdim seni ne çok özlediğimi sen yanımdayken bile Hergün ölüp ölüp dirilmek bu olsa gerekmiş...Meğerse... |