5
Yorum
5
Beğeni
5,0
Puan
1174
Okunma
Zorla seviştirir bu acılar adamı.
Kelimelerin sinirlerini aldırmayan tabiat operasında,
Memelerin kabala ayinlerini emen aç çocuklar kalır geride.
Ne gereksiz şiirdir ay.
Ne gereksiz rüzgâr,
Tutkular.
Bir uçurtma ölmeyince ağlamaz ki
Çıplak renkler
Bir saat ileri
Bir saat geri orgazmındayken hayat
Ki şaire bahşedilen bağışlanmasıdır
Hiçbir gölge affetmezken soğuk duvarları
Gizemi olmalı gözyaşının
Mürekkep gibi çığlıkken nefes
Ve dokunurken ten darağacına
Ter kokusuyla uyumalı sokaklar
İşgal altında inleyen kelebek kozaları da
Terkedilir bir gün
Üç günlük özgürlüğe değişmezken yüzünü hüzün
Ne gereksiz yankıdır uçurumlar
Ne gereksiz yanıktır kokular
Korkular
Zorla seviştirir işte adamı bu acılar…
5.0
100% (7)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz
