Ümit verme bana,
Üzme beni boşuna,
Taa geçmişte kalmış
Bu ateşi yakma bir daha.
Belki idealimsin, belki hayalim fakat
Ben sana uyamam. . . tanıma beni
Çünkü kamburum var benim.

Hoşsun güzelsin sıcaksın lakin
Kamburum’a tahammül edemezsin.
Benim etim, kemiğim, bir parçam o benim.
Beni onsuz onu bensiz düşünemezsin
Onunla doğdum, onunla var oldum.
Hayatın yükünü onunla taşıdım.
Sen’de girme altına
Bu yükü sen taşıyamazsın.

Gözlerim: gözlerini kamaştırıyor,
Çok şeyleri göremiyorsun,
Delicesine geliyorsun bana
Beni mutlu ediyorsun.
Her günüm neşe her günüm bayram seninle
Biliyorum bu bayramlar bir gün bitecek.
Bir sis çökecek üstümüze. . . kaybolacaksın
Çünki kamburum var benim.

Sendeki bu neşe, bu gülüş
Kusursuz biriyle daha tatlı,
Daha güzel olacak,
Belki bir ömür boyu sürecek.

Ben senin için gülüyor
Kendim için ağlıyorum.
Yazık . . . çok yazık,
Sana ayak uyduramıyorum
Çünki Kamburum var benim.

A.İ.A. 15.11.96