HEP BİR YALNIZLIKTemiz aşklar yaşanırdı ya eskiden, Hanii boğaz yolunda kol kola yürüyen Aşıklar olurdu herzaman. Herzaman gölgeliğinde oturup Çam ağaçlarının, Heyecanla anlatılırdı tüm gün içinde yaşananlar. Elleri de yüreği gibi sevdalaşmış, Kasvetli ellerini tutardı sevgilinin. Temizdi o zamanlar aşklar Kirletilmemişti. Yalnızlık kokmuyordu, Ama sakindi. Harmanlanmıştı akasya ağacıyla kokusu, Öylesine güzeldi. Çıplaklıkları söğüt ağaçları kapatırdı, Seni seviyorum sözcüklerini ise Herzaman bir demet gül. Dedim ya eskimemişti o zaman aşklar Oysa eskidendi, Eskinin eskitilemeyen aşkları, Şimdilerde ise yaşanmıyordu Bogaz yolunda. Çam ağaçlarının altlarını, Ayrık otları kapatmıştı. Elleri sevda kokmuyordu çoğunun, Hep bir ayrılık sözcüğünden ibaretti. Akasya ağaçlarının kokusu kalmamıştı, Sevdayla harmanlanmış. Hep bir yalnızlık kokuyordu hava, Hep bir ayrılık. FURKAN CAYMAZ |
Hep bir ayrılık.
ahh ahh yokmu şu ayrılıklar...kutlarım harikaydı