SANA GELİRİM
SANA GELİRİM
Gecede yalnızlık daha ağır oluyormuş, Gittiğin gece anladım. Issız adanın sahilinde, denizi dinliyorum her gün. Saçım sakalım karışmış. Güneş tüm heybetiyle yakıyor; Titreyen ve bir türlü Aşka doymayan bedenimi. Unuttum sanma, hala bu eski pantolonumun, Yırtık cebinde taşırım. Giderken bıraktığın siyah deniz kabuğunu. Arada bir hatırlarım kendimi, Sonra ’’kendine gel!’’ deyip kendime, Tekrar sana gelirim gizlice. * EMRE DANABAŞ |