Uslanmayız
Uslanmayız tövbe hiç musibetten,
Bize şöyle okkalı bir el gerek. Vazgeçmişim sazlı sözlü sohbetten, Doğru sözü söyleyecek dil gerek. Allı pullu mektup yazsan neyime, Ne olacak bina diksen köyüme, Dikeceksen dik sevdayı gönlüme, Dosttan dosta verilecek gül gerek. Kötü sözlü olma fani cihanda, Hinliği at kalmasın hiç kafanda, Vardığımız zaman yüce divanda, Köprüsünden geçilecek yol gerek. Evladım var diye sevinme boşa, Meğerki Mevla’nın yolunda koşa, Gelsin derim artık yiğitler başa, Kökü sağlam özü sağlam döl gerek. Hüdai’yim dostlar dimdik duralım, Uzatıp da eli ele verelim, Dostun bahçesinden güller derelim, Ak Güvercin dudağında dal gerek. 2006 Malatya |
Anlatım kişiden kişiye değişen önemli bir farklılıktır...
Sizin anlatımınız da size hastı...