EMRE/DEN SÖZLER..2Yâr ile edilen sohbet, Baldan taş imiş. Kalbe atılan taş, Hakiki aşk imiş. *** Ben Ümit Besen değilim. Nikahına gelirim ama şahit olarak değil, Damat olarak. *** Ellerini tutamazken, öpmek imkansızdı. Zaten nerde görülmüş, Şairin şiirini öptüğü. *** Eğer dünyada ’vicdan’ diye birşey olmasaydı. Eminim onu ilk Çağrı Talip keşfederdi. *** Senden fazla bişey istemiyorum. Sadece boş/ver kalbini. *** İnsanlar büyüdüklerinde doktor, polis, öğretmen olmak ister. Ben büyüyünce ne olurum bilmem ama küçükken Şair oldum. *** Çocukluğumun tozlu raflarında unuttuğum, Tertemiz yüreğimi çıkarttım sana. *** Sonsuza kadar benimmiş. Aldığım nefesi bile geri verirken, Sende kim oluyorsun. *** Ezberimde ki şiirler kadarsın. Sadece ruhumu okşuyorsun. Başka bi faydan yok, Unutulup gidiyorsun. *** Yalan söylememi istemezdi, Ama ne zaman sorsam, ’Seni Seviyorum’ derdi. Yalancı. *** Ben küçük bir çocuktum. Daha öpüşmenin anlamını bilmezken, bitmiş bir Sigarayı yenisiyle öpüştürmeyi öğrendim. *** Gözlerin kararırsa birgün sevgili, gözlerime düş. * EMRE DANABAŞ |