doğayı kokluyorum doğadan
rahatlıyorum
aldığım nefesten
derin bir uyku  bastırıyor birden
ve başımı geriye yaslıyorum.. dalıyorum..
düşünceler içinde...
doğanın kokusunu içime çekerken…
 
ve uyanıyorum kısa süren uykumdan
bir sessizlik aleminin içinde
hala göz kapaklarım hala yorgun bitkin kapanmak istiyor
direniyorum… kalkıyorum...
amma gönlüm…
gördüğüm rüyaların etkisinde…
 
pencereden ağaçlara bakıyorum.
dallarında boncuk, boncuk dizilmiş yağmur taneleri
ilk bakışta
havaya cemle düştü diyor müjdeliyor bizleri.
Oysa karlar..
direnir hala kuytu yerlerde
dondurmuş sarartmış çimleri.
 
doğayı kokluyorum doğadan
bir ıssızlık içinde..
neler geçiyor neler bir bilseniz aklımdan
geçmişin acı tatlı anıları birer, birer gözlerimde serilirken
tatlı bir uykuya dalıyorum yeniden…
şu kış penceresinde….
 
 
A.Yüksel Şanlı er
17 Mart 2012
Ankara