KALBİMİZDE KALDI HATİCE
Mankenlere özendi dediler.
Yüzü çok güzeldi dediler. Bir gurur yüzünden, Tatlı canından geçti dediler. Çok söylediler ablamm, Çok övdüler. ve sen gittin.. Ardında gizli sevdalar bıraktın, Tedavisi olmayan yaralar bıraktın, Herkesin gönlünde bir hatice bıraktın. Ağlattın be abla çok ağlattın. Kardeşlerin vardı, Özgürün, Hülyan, Kamilen vardı. Baban vardı senin baban; Acısı kalbinde yaşları gözünde kaldı. Annen vardı, O çelimsiz bedenini yıkadı. Şimdi gidiyorsun abla, Kolları bile olmayan o tahta beşikte. imam soruyor, ’hakkınızı helal ediyor musunuz’ Ne diyor abla bu hoca? Ve imam tekrar sordu, ’hakkınızı helal ediyor musunuz’ Ne diyor abla bu hadi kalk.. Ve tekrar sordu Ama sen dinlemedin kimseyi. çok mu sevdin o kefeni? * EMRE DANABAŞ |