sen yokken
yokluğuna neler neler ekledim bir bilsen
kaç gece aydınlattım sen yokken aslında yüreğim göç etmişti artık sen yokken her çoğunlukta ben giderek azalıyordum sanki senin olmadığın bu yolda uzaklaştırıyordu beni , günden güne bir rüya olsa diyordum herşey içimden...... gerçekle karşılaşmaktan sensiz olmayı tehid etmekten kaçıyordum belkide keşke hep yanımda olsaydın gözlerim gözlerinden ayrılmasaydı bir bütün olabilseydik hayat bir rol yazmıştı bize güzel başlayıp sonu mutsuz olan artık bu şehirde ben yastığımda biriktiriğim gözyaşlarımla sensiz yaşamaya alıştım........ |
akıp gitmiş kelimeler
derin bir hüzün ile tebrikler şaire
sevgiyle kalın