Kimi mezarlar gördüm,yazılıydı başları,
Kimi mezarlar gördüm kazılıydı taşları...

Kimilerinin başlarında taşları yoktu,
Kimilerinin taşlarında başları yoktu.

Kimileri dimdik ayaktaydı hali hazırda,
Kimileri başlarını eğmişlerdi huzurda.

Kimilerinin topraktandı,çimendendi örtüsü,
Kimilerinin üstlerinde gezerdi böceği-börtüsü.

Kimilerinin kavukla sarılıydı başları,
Kimilerinin yosunla sarılıydı taşları.

Kimileri geçenlerden "Fatiha"beklerdi,
Kimileri gelenlere "Kimsemiz yok mu?" derdi.

Kimileri alelade tahtadandı, ağaçtandı...
Kimileri şahane mermerdendi, taştandı.

Kimilerinin başları önünde,boynu büküktü,
Kimilerinin lahiti muhteşem,kimileri güdüktü.

Kimileri orda-burda,camiler civarında...
Kimileri yarını beklerdi;Hakkın divanında.

Kimileri sağda-solda;belki sahibi bile yoktu,
Kimilerini farketmeden gelip-geçenler çoktu.

Kimileri mahşer için düşünceye dalmıştı,
Kimileri bedenlerinden ruhu göğe salmıştı.

Kimilerinin imtihanı ateştendi,kordandı...
Kimilerinin ayakta durmaları bile zordandı.

Hepsi sıra sıra bekleşirlerdi dua,
Hepsine değilse bile,birine oku "FATİHA". A.Ç
Ruhları şa’d olsun.