Sevgili Meltem'imizin 2.ölüm yıl dönümü anısına...
BIRAKIP GİTMESEYDİN...
Çok kısa sürmedi mi tanışıklığımız? Böyle üzülürmüydük bırakıp gitmeseydin? Hep MESUT sürer idi barışıklığımız, Böyle üzülürmüydük bırakıp gitmeseydin? Herşeyi çok bilirdin,bil(ir)mişcesine, Görülmeyeni görürdün,gör(ür)müşcesine, Sevenlerine BUSE verdin severmişcesine, Böyle üzülürmüydük bırakıp gitmeseydin? EFE gibi dik dururdun,olsaydı bile derdin, "Mutluluğu yakalamak bizlere zordur" derdin, Aldığının belki de hep iki katını verdin, Böyle üzülürmüydük,bırakıp gitmeseydin?... Ilık bir rüzgar esti,sam yeliydi sanki... Belki de bir MELTEM’di hafiften esip geçti, Geçtiği yerleri tar-ü mar edip biçti, Böyle üzülürmüydük,bırakıp gitmeseydin? Hiç düşünmedin mi "Bensiz n’aparlar" diye? Artık toplarlar evimi, kaparlar diye, Belki birazcık pilav-helva yaparlar diye, Böyle üzülürmüydük,bırakıp gitmeseydin? RÜYA da gördü seni,tüller içinde idin, Bazen ben de gördüm:...GÜL’ler içinde idin, Şen-şakrak ötüşen bülbüller içinde idin, Böyle üzülürmüydük,bırakıp gitmeseydin? ...A.Ç |