Gün batımına yakın Asya’nın ar duygusu, Çay kıvamı demlenir Üsküdar sâhilinde; Bakışlar bir sevgili arar gibi gezinir, Akşamın melâlinde solan Kızkulesi’nde.
Gemilerden el eden gurbetsi yorgunluklar, Dinlenirken sımsıcak kalplerin ocağında, Sultansız sarayların ters düşen gölgeleri, Taşınır karşılardan suların kucağında.
Bu görkemli şölenle silinir kaygı, keder, Hüdâyi rotasında martılar bayram eder.
İki deniz arası, ak ve kara sevdâlar, Zıt yönde özlemlerle barışık akıyorken; İnsanlar seyre dalar benliğini boğazda, Kimi geçim derdinde, kimi de naz niyazda, Kimi yirmidört ayar beste-bulut avazda...
İki kıtalı kentin ikiden çok yüzü var; Her meşrebin bir semti, her semtin bir özü var; Bana uygun düşeni, çok sevdiğim Üsküdar.
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
Şiirlerin izin alınmadan kopyalanması ve kullanılması 5846 sayılı Fikir ve Sanat Eserleri Yasasına göre suçtur.
GÜN BATIMI ÜSKÜDAR şiirine yorum yap
Okuduğunuz şiir ile ilgili düşüncelerinizi diğer okuyucular ile paylaşmak ister misiniz?
GÜN BATIMI ÜSKÜDAR şiirine yorum yapabilmek için üye olmalısınız.