SENİ ÇOK ÖZLEDİM
Kaldırımları göz yaşımla ıslanmış şehrimin sokaklarında
Yıkık viran olmuş düşlerimin peşinde beyhude dolaşırken Her köşe başında karşıma çıkma umuduyla nefessiz yürümekteyim Zaman kıskacına hapsolmuşken bedenlerimiz Duygularımız kimi zaman buruk kimi zaman umutlu Yakınlık olgusunu yitirmişken tenlerimiz Dudaklarımızda sevdanın buruk tadı Bir umuttu ihtiyacımız olan tek şey bir umut Belkide kor olan yüreklerimize bir nebze teselli verecek Kavuşmanın baharını köhnemiş unutulmaya yüz tutmuş Duygularımı ve Sensizliğe susamış bedenimi dirilmeye yetecek Sonrası mı; yüreğim parçalanırcasına haykırmak istiyorum Seni ne kadar sevdiğimi ve sensizliğin bana neler ettiğini |