FERYAD’I RUHUM
Umutsuz bir yarına tohumlar atıp
Bitmesini beklerken kalp tarlasında Bir feryattır kopan yüreğimden Ruhum Yaşanmamış duygular peşinde Yıkıp viran ettim tüm umutlarımı Yağlı ilmeği boynuma taktım Ruhum nefsimin azgın nehrinde Astım tüm benliğimi bir kalemde Yüreğimin üzerinde tonlarca ağırlık var Ruhum bedenime el pençe İçinden çıkamadığım düşüncelerim var Ahiretim dünyama el pençe Gayeyi mutlağı unutup, arar mısın? Bulursun elbette bulunmaması gerekenleri Bir parça mutlu olayım derken Ebedi hüsrana gark oldu yüreğim Şimdi ne yapmak gerek bilemiyorum Seni sensiz yaşamak istemiyorum Ama bu sürüklendiğim girdapta Senin de boğulmanı istemiyorum Ne seninle oluyor nede sensiz gülüm.... |
kan revan içinde adını sayıklamakta
iççekişlerim olur günler geceler boyu
aykırı düşlerde gezinirim an be an
severim yine de hiç korkmadan
...
naçizane dizemleyorum yapmak istedim yürek sesinize,yüreğiniz felaha erişsin dileklerim ile...