vardiyaların gecesini tutuyorum
bu hafta geçemedim pazardan
marul, ıspanak, soğan
kokusu dolu ardiyeyi özlemişim..

betonu kırık bir zemin
üzerinde koşuşturan karıncalar
bir çocuktum ben, bende çocuktum
ve bende izlerdim...

betonların çürük kokusu sinmiş dibime
bir kuzinenin yan odasında uyurken
patates mi közlerdim
dedem ninem yanyana, babamı özlerdim...

geceleri korkardım
gecenin dibine bakmaktan
sanki gecenin dibine ben düşeceğim
evet evet, bir gün mutlaka düşeceğim.

hesabın yok mu dediler bana
hesabın kitabın... muhaseben peki?
ticaretten hiç anlamadım
neşeyle düşerdim atlıkarıncalardan

odamın duvarında, yok yok o üst köşesinde
bir üçgen prizmaydı perdesi ve tülü
korkardım güya, çok korkardım
ama olmasaydı, üzülürdüm... buna eminim.

mavi bir boncuk vardı, mavi buhranları kıvrım kıvrım
dedemin tespihinde... yoksa bir cami miydi?
başına bir düğmük dağlı, ucu siyah
gözyaşlarımda parlayan kadifeden imamesi

ah bir varmış, bir varmış
az gittim uz gittim
daha gidecek yolum varsa eğer
büker boynumu, ses etmeden de giderim.

09.03.2012