KÖTÜLERE KÖTÜYÜM!Kalbi fesat olanın yaptığını gördükçe Eklendikçe eklenir benim acıma sızım Deliririm kötüler başa çorap ördükçe Ben bu yüzden onlara karşı acımasızım Bir insanın birazcık mertlik varsa kanında Dâim yer almalıdır iyilerin yanında İster kibirli densin isterse burnu kafta Gücümün yettiğince doğruyu savunurum Samîmi olanlarla dururum aynı safta ’Âhirette mükâfat var’ derim avunurum Her kim ki insanlara ederse kötü nazar Unutmasın melekler hepsini birbir yazar Kimileri saf kalpli olanları kandırır Onları mağdur edip kendine çıkar sağlar Öylesi rol yapar ki karayı ak sandırır Zulmeden kendisiyken mazlummuş gibi ağlar Temiz kalpli insanlar inanır bu yalana Bilmeden yardım eder ’Hakk’ deyip hak çalana Kötüyüm kötülükse kötüye karşı durmak Belki bu diyeceğim biraz ağır laf ama Nâmertlik değil midir merdi arkadan vurmak? Alıştım rîyâlara, hiç de takmam kafama Rahat ise vicdânım, biliyorsam özümü Hak edene demekten esirgemem sözümü Yanlışlar doğruların hakkını çalıyorsa Hoşuma gitmiyorsa benim gördüğüm resim İnsanlar olanlara tepkisiz kalıyorsa O an isyân ederim biraz gür çıkar sesim Zaman zaman olmuştur sırttan darbe yediğim Ama görülmemiştir kavgada ’pes’ dediğim. Günah benim günâhım, sevapsa sevâbımdır Yargısız infazlara bu şiir cevâbımdır. Altımartikibinoniki. . |