NEFRETİM KENDİME
nefret ederken kendimden
illaki diyorsun kaldır engeli aradan aynaya bile yokken tahammülüm nasıl bakarım resimlere unuttum geçmişteki yüzümü hatırlamak bile acı veriyor uzatsam ellerimi ileriye dogru hatıraların acısı kor gibi yakıyor içimi yaşamakmı ölmekmi dersen ölmektir cavabım her zaman mutluluga beş kalada olsa umutsuzum her zaman unutma hayat dalgasını geçti biliyorum yarından ümitli deyilim ne varsa aldı elimden acımadan sadece nefret kaldı geçmişten bu cana |