3
Yorum
0
Beğeni
5,0
Puan
2386
Okunma
Bir anne kuşu vurdular, bir yuva dağıldı.
Ufacık yavrular perişan, sersefil kaldı.
Kimse ağızlarına bir lokma koymayacak.
Belki de yuvaları bir daha hiç olmayacak.
Kalbin nasıl dayandı onun daldan düşüşüne.
O alkana bulanmış hali, girmedi mi düşüne.
Zalim avcı! bir küçük kuşla doyabildin mi?
Sıcacık yatağında rahatça uyuyabildin mi?
Sen ölsen, senin yavrularına kim bakacak.
Kim karınlarını doyurup, kucaklayacak.
Bak, onun yavrularda öyle öksüz kaldılar.
Şu koskoca dünyada yapayalnız kaldılar.
Anasız kalan yuvayı izledim kapı aralarında
Birkaç gün seslerini duydum yuvalarında.
Sonra sesler kesildi, çıkıp baktım ki ölmüşler.
Dört yavru yan yana birlikte gömülmüşler.
Sabri Koca
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Şiirin sahibi
Cevap Yaz