S/ana Hasret
Sabah oldu, güneş doğmuş,
Yapraklar üzerinde çiğ taneleri, Rüzgar ılgıt ılgıt esiyor, İçimde bir üşüme belirtisi, Bedenim hafif hafif titriyor. Sabah oldu, güneş doğmuş, Penceremden içeri, bir parıltı, Usul usul sızıyor. Gözlerimi açmak için uğraşıyorum, Ama olmuyor. Geceden üstüme çöken, Sensizliğin hasreti, Hala göz kapaklarımın Üzerinde oturuyor. Sabah olmuş, güneş doğmuş, Çiçekler en güzel şekliyle açmış, İnsanlar etraflarına gülücük saçıyor, Kimene... Bü yüreğim o ana hasret.. Gözlerimi her sanah açtığımda, İçlerinde kaybolduğum, Sonra tekrar kendimi bulduğum, İçerisinden kalbne yol aldığım, Gözlerini gördüğüm s/ana hasret. Adem ÖZKAN |
efendim saygılarımla...