Mazoşist RepliklerAcıdan orgazma geçiş sürecinde tanıdım hep bu kadınları Yamyam tenceresi gibi koklarlardı zamanı Bu zavallılık ayinlerinde yüzleştim çaresizliklerimle Ki onlar kadar acımasız oldum bedenime İçimdeki Afrika’yı terk etmeliydim sokaklara İçimdeki kadınlar öldürürken masumiyetlerini İçim onların cesetlerine aşık Mermer bir lahidin sesiydi Tapınmalar tepinmelere dönüştüğü vakit İçtiğim suyun kezzap gibi lezzetli olduğunu Anladığım vakit Bir aynanın karşısında uzunca bir süre Ölü taklidi yapan hayvanın Mazoşist repliklerle kutsal gözyaşlarında boğulmasını Yüzmekten nefret eden genetik bozukluğuma bağlıyordum Yani içimdeki insana Kim koydu bu kuralları yahu diye soracak kadar alimken hayata Bir düzenbazın sistemle olan kumarında Bir filozof gibi kaybedip bir filozof gibi soyunuyorken sorulara Cevapların düzdüğü içimdeki çocuk son sorusunu sıkıyordu beynine Cennet nerede? Ki uluyan bir minare yol gösteriyorken Zerdüşt misafirhanesinde mola veren kadın ustası Hey genç Gel göbek deliğime daya kulaklarını Bak burada duyacağın ses senin körpe bedeninin sağırlığı diyordu Ki mide sancılarım bile sürecini tamamlamışken Kendini aşka dair işkencelerle eğitmiş bir hayvana söylenecek En son cümle buydu O ustanın adet dönemlerinden kalma periyodik darbelerin Yüreğimde mitolojik Tanrılara verdiği zarar Bir çırağın ebruli masallara çıplak uyuyamaması kadar yorucuydu Ki içimdeki hayvan sanatçı ruhluydu İçim Evcil gerçeklere bir afrodizyak iğnesiyle uyutuldu … Bir ölüm anı ne kadar etkilese de beni Bir kadının göğsünde uyumak Bir o kadar öldürürdü dışardaki vahşeti Büyütmemek gerekse de, büyümek buydu… |