...EY GÖK...Bayramlaşan günle inatlaşıp Ayak sürüyen tozlu yürekleri Arındırmak için mi sağnaklaşıp gelişin Şenlikli vitrinlere yansıyan çatık kaşların Doyumsuz bakışların Yansımalarını silmek için mi aralıksız esişin Yoksa kıskandı mı O kocamanlığın hüznümü Şimdi sağnaklığında bir damlayım sadece Ezilişlerimi unutturup güldürebildin mi Ayazınla kavuruşlarınla işlesen de içime Ben yine benim işte Yüzümde gülen maskemle Hep ağlar yüreğim Sen de bilmezsin Yağarsın üstüme Daha bir çöker günüm gri ötesi renginle Elbet an gelir dinersin Ben hâlâ virane Sen ışıldarsın Ben karanlığa amade Düzen hep bana kurar kumpaslarını İki elim yetmez dağıtmaya saçmaya Dört bir yan acı kapanı Sana yükselmeyi de başaramam Çaresizlikle prangalı ayaklarım Unutulmuş kanatlarımla Bilmem daha ne kadar Buzulda yanar güneşte donarım... ASLI DEMİREL... |