yol boyu ardında yürüdüm durdum
yorgun düştü bedenim.

avazım
çıkana kadar bağırdım
sen yine duymadın
oysa fırtınalıydı bütün gecem.

ağlıyordu sanki gökyüzü
yalnızdım korku sardi içimi
karanlık gecenin koynuna
sessiz sedasız sığındım.

ıslanan türkü sesleriydi
sanki kulağıma gelen ses
gökte şimşek
ardı ardına gürleyip durdu.

attım kendimi duvar dibine
oysa kapalıydı bütün kapılar
düşlerim dolaşsada
ben yapa yalnızdım fırtınalı gecede.

yağmur yağdıkça
ıslanıyordu bütün düşlerim
güçlükle durdurdum gözyaşlarımı
yinede düştü toprağa.

yalnızdım anlatamadım dertlerimi
içimde kaldı bütün duygularım
fırtınalı geçti sensiz gecem.

ıslandıkça bedenim seni andım
duygulandım birden bire tutamadım kendimi
karıştı gözyaşlarım
yağan yağmur sularına...
Hüseyin YANMAZ
04/03/2012