CANIMA YETTİ GÜLÜM
Dağların karı sanki yüreğimi titreten
Ne büyük bir sevdaymış can candan gitti gülüm. Ne acılı bir dönem, seni her an özleten. Ne büyük bir sevdaymış canıma yetti gülüm. Özlemlerim iftarda hep gelmeni bekliyor Hüzünlerim sahurda gönlü katık ediyor Seni saran parmaklar gözyaşımı siliyor Ne büyük bir sevdaymış canıma yetti gülüm. Yattığımda duamsın gelmen için yalvaran Yokluğumla söyle yar! söyle ey nasıl aran? Yanında ben yokum ya! hiç var mı beni soran? Ne büyük bir sevdaymış canıma yetti gülüm. Duvarlara vuruyor seni saran bu eller Artık isyan kusuyor seni ven bu diller Artık dinmek bilmiyor, gözümden akan seller Ne büyük bir sevdaymış canıma yetti gülüm. Yaşamak değil sanki, sade gezen bir beden Ruhum uçmuş bomboşum, neden böyleyim; neden? Eserinle iftihar, gurur duy bu sebepten Ne büyük bir sevdaymış canıma yetti gülüm. A.P MORKOÇ |
Böyle güzel ve ustaca yazan yüreğe;
Böyle hünerli ve candan yüreğe; cani gönülden tebrik ve saygılarımı sundum.